I Galicyjskie Stowarzyszenie Głuchych „Nadziejaˮ we Lwowie
7 lipca 1876 roku z inicjatywy Juliusza Zellingera powstało I Galicyjskie Stowarzyszenie Głuchych „Nadziejaˮ we Lwowie. Celem stowarzyszenia było utrzymywanie kontaktu między głuchymi i pomoc dla nich. Pierwszym prezesem został Juliusz Zellinger. Następnie, po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, stowarzyszenie zmieniło nazwę na Małopolskie Towarzystwo Głuchoniemych „Nadziejaˮ. Wraz z wybuchem II wojny światowej zakończyło ono działalność.
V Kongres Światowej Federacji Głuchych w Warszawie (1967)
W 1967 roku zorganizowano V Kongres Światowej Federacji Głuchych w Warszawie, na który zjechały zagraniczne delegacje z 34 krajów, w sumie 3000 osób. Udział brali także przedstawiciele ONZ i UNICEF. Hasło Kongresu brzmiało „Głusi wśród słyszących“. Kongres odbył się w Pałacu Kultury i Nauki.
CISS – Comité International des Sports des Sourds
W 1924 roku w Paryżu odbyły się pierwsze Międzynarodowe Igrzyska dla Głuchych. Udział w igrzyskach wzięło 9 państw, w tym Polska, której reprezentantem był Kazimierz Włostowski. Igrzyska przyczyniły się do powstania Międzynarodowego Komitetu Sportu Niesłyszących – CISS. Celem CISS było nadzorowanie organizacji igrzysk oraz zrzeszenie związków sportowych z innych krajów. W 1949 roku zdecydowano o organizacji zimowych igrzysk dla głuchych. Następnie w 1951 roku MKOl, czyli Międzynarodowy Komitet Olimpijski, uznał CISS. Obecnie CISS jest znany pod nazwą ICSD.
Deaflympics
Jest to olimpiada dla głuchych, która odbywa się zazwyczaj co cztery lata. Organizowane są zarówno letnie, jak i zimowe igrzyska olimpijskie. Pierwotna nazwa, w latach 1924–1966, brzmiała Międzynarodowe Igrzyska dla Głuchych. Później, w latach 1966–1999, były to Światowe Igrzyska dla Głuchych. Natomiast od 2001 roku olimpiada nosi nazwę Deaflympics.
Instytut Głuchoniemych w Warszawie
Instytut powstał 23 października 1817 z inicjatywy ks. Jakuba Falkowskiego. Początkowo mieścił się na terenie Uniwersytetu Warszawskiego w Pałacu Kazimierzowskim, a w latach 1820–1827 w domu sióstr wizytek przy Krakowskim Przedmieściu. Następnie rozpoczęto wznoszenie siedziby Instytutu przy placu Trzech Krzyży. Budowę ukończono w roku 1827. W czasie II wojny światowej Niemcy podpalili budynek Instytutu. Jednak został on odbudowany i przetrwał do dnia dzisiejszego.
Kongres Mediolański
W 1880 roku w Mediolanie we Włoszech odbył się międzynarodowy kongres dotyczący edukacji głuchych. Uczestnicy kongresu zadecydowali o tym, że w nauczaniu głuchych nie będzie się już wykorzystywać języka migowego. Zamiast tego wprowadzono metodę oralną. W 2010 roku w Kanadzie w Vancouver przywrócono język migowy w edukacji głuchych.
Polski Związek Towarzystw Głuchoniemych
11 sierpnia 1925 roku w Warszawie z inicjatywy Józefa Rogowskiego powstał Polski Związek Towarzystw Głuchoniemych. Zrzeszał on inne towarzystwa. W okresie największego rozkwitu w związku było 13 towarzystw i stowarzyszeń. Celem Polskiego Związku Towarzystw Głuchoniemych był rozwój szkolnictwa dla głuchych, utworzenie bursy i ochronek oraz współpraca z innymi stowarzyszeniami. Pierwszym prezesem Polskiego Związku Towarzystw Głuchoniemych był Józef Rogowski. W 1939 roku ze względu na problemy finansowe Polski Związek Towarzystw Głuchoniemych zakończył działalność.
