Page 27 - Przewodnik po Głuchej Warszawie

Kościół św. Aleksandra przed rozbudową. Kościół św. Aleksandra po rozbudowie. „Kościół Głuchych” – kościół św. Aleksandra w Warszawie
Źródło: TONZP, sygn. N-04632 Źródło: TONZP, sygn. N-04633
na ślubie porucznika Uniejewskiego. Bombar- np. w pracy. Ponadto był współautorem „Słow-
dowania między 9 a 11 września 1944 roku bar- nika mimicznego dla głuchoniemych i osób
dzo zniszczyły budowlę. Ocalały jedynie dolny z nimi styczność mających” (1879 r., z ks. Józe-
kościół, lewa wieża i resztki budynków. Świą- fem Hollakiem).
tynię odbudowano w stylu klasycystycznym
w l. 1949–1952. Przywrócono jej wygląd sprzed
przebudowy, czyli sprzed 1886 roku.
Mało się wspomina o tym, że pierwszym
proboszczem tej parafii był ks. Jakub Falkow-
ski, twórca Instytutu Głuchoniemych. Pełnił tę
funkcję od początku istnienia kościoła do 1837
roku. Został pochowany w podziemiach świą- Plac Trzech Krzyży
tyni. Do dnia dzisiejszego jest tam jego tablica
nagrobna. Jednak nie do końca jest pewne, czy
jego kości nadal tam spoczywają. Istnieją rów-
nież relacje ustne, według których po wojnie
przeniesiono je na cmentarz Powązkowski. Ale
to w podziemiach Głusi tradycyjnie składają
wieniec ku czci założyciela Instytutu Głucho-
niemych.
Bardzo często w przeszłości Głusi w tym
kościele spotykali się na mszach świętych
lub szli do duszpasterzy głuchych radzić się
w różnych sprawach, a niekiedy prosić o po-
moc tłumaczeniową. Najbardziej znanym
Obrońcą Głuchych, po ks. Falkowskim, był ks.
Teofil Jagodziński, który znał język migowy
bardzo biegle. Nieraz pomagał głuchym w roz-
Ks. Teofil Jagodziński w młodości. Źródło: ArKG
wiązywaniu problemów w codziennym życiu,
25