Page 64 - Przewodnik po Głuchej Warszawie

Grób Tłuchowskich

kw. 254, rząd 4, miejsce 9

Portret Tadeusza Skarbka-Tłu-
chowskiego (prawdopodobnie
Grób Tłuchowskich
1917 r.). Źródło: AUTGK

Grób ten jest miejscem wiecznego spoczynku
Tadeusza Skarbka-Tłuchowskiego (1870–1939),
który był niesłyszącym właścicielem „War-
szawskiej Kawiarni” w Kijowie w pierwszym Fot. Pior Kruszak
kw. 254, rząd 4, miejsce 9 niu Stowarzyszenia Głuchoniemych w Kijowie
dziesięcioleciu XX wieku. Pomagał przy założe-

(1917 r.). Pełnił funkcję skarbnika (1921–?) i wi-
ceprezesa (1929–?) Chrześcijańskiego Towarzy-
stwa Głuchoniemych „Opatrzność” w Warszawie.
Brał udział w zjazdach głuchoniemych, na któ-
rych powołano do życia Polski Związek Towa-
rzystw Głuchoniemych (założony w 1925 r.). Był
również na Międzynarodowym Kongresie Głu-
choniemych w Paryżu (1912 r.) wraz z Józefem
Rogowskim.

W 1912 roku Józef Rogowski i Tadeusz Tłuchowski,
jadąc do Paryża na Międzynarodowy Kongres Głu-
choniemych, wieźli srebrną tabliczkę poświęconą
ks. Charles-Michelowi de l’Épéemu z okazji 200 Czy wiesz, że ….
rocznicy jego urodzin. Podczas kontroli celnej przy
granicy rosyjsko-pruskiej celnik chciał obłożyć ta-
bliczkę cłem. Sytuację uratował Tłuchowski: „oszo-
łomiony jednak silnym gestem p. Tłuchowskiego,
mówiącego na migi, że to jest dar do „Paris”, zwrócił
Tadeusz Skarbek-Tłuchowski z Józefem Rogowskim przed ją. Cenna pamiątka została zwolniona od cła”.
pomnikiem Charles-Michela de l’Épéego. Źródło: AINJSP

60