Page 68 - Przewodnik po Głuchej Warszawie

Grób Wroczyńskich

kw. 64, rząd 5, miejsce 13, 14

Grób Wroczyńskich Fotografia obozowa Witolda Wroczyńskiego z Auschwitz.

Źródło: APMAB

Pochowany w tym rodzinnym grobie Witold
Wroczyński był w przedwojennym środowisku
niesłyszących znany jako jeden z najlepszych
sportowców głuchych. Srebrny medalista
kw. 64, rząd 5, miejsce 13, 14 choniemych, które przyczyniły się do założenia Fot. Pior Kruszak
w sztafecie 4x400 m na Igrzyskach Głuchych
w Paryżu (1924 r.). Brał udział w zjazdach głu-
Polskiego Związku Towarzystw Głuchoniemych.
Działał w Chrześcijańskim Towarzystwie Głu-
choniemych „Opatrzność” w Warszawie (jako
sekretarz w l. 1921–?). Współzałożyciel War-
szawskiego Klubu Sportowego Głuchoniemych
(1922 r.). Był sekretarzem Polskiego Związku
Sportowego Głuchoniemych (1927 r.).
Został złapany przez hitlerowców na Ma- dzie (12.03.1943 r.). Zmarł w 1958 roku.
riensztacie w 1942 r. podczas przewożenia za- W latach 1957–1959 odbywały się coroczne
kazanych materiałów. Umieszczono go w obozie biegi przełajowe o Puchar im. W. Wroczyńskie-
koncentracyjnym w Oświęcimiu (19.11.1942 r.), zaś go, organizowane przez Warszawski Klub Spor-
później przeniesiono do obozu w Buchenwal- towy Głuchych „Wars”.

Czy wiesz, że …. Podczas pobytu w obozie (niestety nie wiadomo,
którym) Wroczyński zorganizował „podziemie głu-
chych”. Polegało ono na tym, że szukał porozu-
mienia z głuchymi więźniami w innych barakach.
Nawiązywano kontakt celem udzielenia wsparcia
psychicznego, by uchronić samotnych głuchych od
załamania. Po II wojnie światowej pamiętano o tym
i byli więźniowie zachowali wdzięczność do niego
(relacja ustna Edwarda Gory). Fot. Pior Kruszak

64